- rubicundus
- rŭbĭcundus, a, um, adj. [rubeo], red, ruddy:
rufus quidam, ore rubicundo,
Plaut. Ps. 4, 7, 121; cf. id. Rud. 2, 2, 8; Ter. Hec. 3, 4, 26:corna,
Hor. Ep. 1, 16, 8:pluma,
Col. 8, 2, 7:luna,
Plin. 18, 35, 79, § 347:Priapus,
painted red, Ov. F. 6, 319 (cf. ruber): Ceres, ruddy, for flava, Verg. G. 1, 297:caelum,
Vulg. Matt. 16, 2.— Comp.:sabulo,
Varr. R. R. 1, 9, 5:habitus cometae,
Sen. Q. N. 7, 11.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.